φλοιδιώ

-άω, Α

(κατά τον Ησύχ.) (το απρμφ. ενεστ.) φλοιδιᾱν

«πεπρῆσθαι».

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φλοιδ- τής ετεροιωμένης βαθμίδας τής ρίζας *bhl-ei-d- τού ρ. φλίω* + ρηματ. κατάλ. -ιῶ / -ιάω (πρβλ. ἀρρωστ-ιῶ), για τη σημ. τού τ. βλ. λ. φλίω)].